— Rynek pracy oczekuje od pracowników nie tylko specjalistycznej wiedzy, ale coraz częściej kreatywności, zdolności organizacyjnych, inteligencji emocjonalnej, komunikatywności, czy też wyobraźni — mówi Monika Dąbrowska, doradca zawodowy. — Związane jest to przede wszystkim z ciągłymi zmianami zachodzącymi na rynku pracy (postępująca internacjonalizacja, nowe technologie). Sama szkolna wiedza, nie gwarantuje zatrudnienia. Zważywszy, że tak naprawdę trudno przewidzieć, jaki zasób wiadomości będzie potrzebny na za kilka lat — dodaje.
Aby sobie poradzić, musimy zdobyć określone kompetencje — nie tylko techniczne, ale także „miękkie”, które pozwolą nam bezboleśnie dopasowywać się do potrzeb i oczekiwań rynku, poszukiwać możliwości i podejmować nowe wyzwania.

Umiejętności ujednolicone
Pod koniec 2006 r. Rada i Parlament Europejski, przyjęły ramy kompetencji kluczowych w odniesieniu do procesu uczenia się przez całe życie. W ten oto sposób po raz pierwszy nie tylko zdefiniowano, ale przede wszystkim ujednolicono umiejętności, niezbędne obywatelom do sprawnego i pełnowartościowego funkcjonowania w tak szybko zmieniającym się społeczeństwie.
Za najważniejsze uznano:
• umiejętności uczenia się (ważna jest tutaj zarówno samoedukacja, jak i nauka w grupie. Jednostka odkrywa swoje preferencje i predyspozycje, zdobywa wiedzę na temat możliwości kształcenia się/szkolenia),
• porozumiewanie się w języku ojczystym (zdolność do wyrażania i interpretowania myśli, uczuć, pojęć, faktów, formułowania opinii i poglądów, interakcji językowej),
• porozumiewanie się w językach obcych (opiera się na tym co ujęto powyżej)
• zdolności informatyczne (do porozumiewania się, wymiany informacji, tworzenia, przechowywania, prezentowania danych),
• inicjatywność i przedsiębiorczość (zdolność wdrażania idei, pomysłów w życie, kreatywność, umiejętność podejmowania ryzyka, planowania, konsekwencja w działaniu),
• kompetencje matematyczne i podstawowe naukowo-techniczne (do celów rozwiązywania problemów wynikających z codziennych sytuacji — myślenia logicznego, przestrzennego oraz prezentacji, np. wzorów, konstruktów, modeli),
• świadomość i ekspresja kulturalna (twórcze działanie, doświadczanie i wyrażanie siebie oraz otoczenia za pomocą muzyki, sztuki, literatury),
• kompetencje społeczne i obywatelskie (zdolność do konstruktywnych relacji międzyludzkich, tolerancji odmiennych postaw, tworzenia klimatu zaufania, empatii, radzenie sobie ze stresem i frustracją).

Praca w grupie
Z punktu widzenia pracodawców, wszystkie powyższe kompetencje są niezwykle istotne, ale najbardziej pożądaną i deficytową wśród nich jest umiejętność współpracy w grupie. Głównie u osób młodych, wchodzących po raz pierwszy na rynek pracy, ujawniają się dwie skrajne, ale wyraźnie antyzespołowe postawy. Pierwsza z nich przejawia się w trudnościach w:
• dzieleniu się obowiązkami
• przyjmowaniu poleceń
• prezentowaniu własnych poglądów i koncepcji
• inicjowaniu działań.
Druga dotyczy osób, które:
• mają potrzebę bezkompromisowego promowania samych siebie
• tworzą atmosferę toksycznej rywalizacji
• powodują dyskomfort innych pracowników.

Warto pamiętać
Pracodawca przyjmuje pracownika ze względu na wiedzę i umiejętności, ale najczęściej zwalnia ze względu na jego charakter. md

Jakie korzyści osiągamy dzięki posiadaniu kluczowych kompetencji:
• wiemy, gdzie i jak zdobyć/pogłębić wiedzę
• jesteśmy bardziej elastyczni na rynku pracy
• potrafimy radzić sobie w nowych sytuacjach
• osiągamy większą efektywność zawodową
• mamy bardziej rozwiniętą zdolność empatii
• stajemy się osobami wewnątrzsterownymi
• potrafimy skuteczniej funkcjonować w zespole.