Za wypadek w drodze do lub z pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło w drodze do lub z miejsca wykonywania zatrudnienia, jeżeli droga ta była najkrótsza i nie została przerwana. — Trzeba doprecyzować, że nawet jeśli droga została przerwana, lecz przerwa była życiowo uzasadniona, a jej czas nie przekraczał granic potrzeby, a także wówczas jeśli droga, nie była najkrótsza lecz ze względów komunikacyjnych najdogodniejsza, wypadek jest kwalifikowany jako mający miejsce w drodze do lub z pracy — tłumaczy Izabela Tomasik, aplikant radcowski. — Warto podkreślić, że wypadek w drodze do pracy lub z pracy to nie to samo co wypadek przy pracy. Definiują je inne ustawy, a świadczenia przysługujące z ich tytułu są różne. W przypadku pierwszego pracownikowi przysługują wynagrodzenie za czas choroby finansowane przez pracodawcę, świadczenia z ubezpieczenia chorobowego i rentowego, a w przypadku drugiego świadczenia z ubezpieczenia wypadkowego.

Podstawowym świadczeniem należnym z tytuły niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy jest w pierwszej kolejności wynagrodzenie chorobowe, które wypłaca pracodawca przez łączny okres nie dłuższy niż 33 dni. Wynagrodzenie to, w wysokości 100 proc. wynagrodzenia pracownika, przysługuje już od pierwszego dnia ubezpieczenia chorobowego.
Dłuższa niezdolność spowodowana przedmiotowym zdarzeniem będzie podstawą do otrzymywania zasiłku chorobowego z ubezpieczenia chorobowego.

Dalsza niezdolność ubezpieczonego do pracy, może być podstawą do wypłacenia świadczenia rehabilitacyjnego. Przysługuje ono, osobom które po wyczerpaniu zasiłku chorobowego nadal są niezdolne do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy.Warunkiem wypłaty wyżej wymienionych świadczeń w określonej wysokości jest uznanie, że zdarzenie, które spowodowało niezdolność do pracy ubezpieczonego może być zakwalifikowane, jako wypadek w drodze do pracy lub z pracy.
kr